Parêzgeha Gîlanê berhemênera herî mezin a cûreyên birincê xwecihî û baş li Îranê ye. Şaristanên Reşt û Som'ie-Sera para herî zêde ya zeviyên birinc li vê parêzgehê di xwe da dihewînin.
Her sal bi hatina demsala biharê ra cotkar û birincçînên mazenderanî zeviyan ji bo çandina birinc bi du şêwazên destî û mekanîze amade dikin.
Birincê Qerecdaxê yê tescîlkirî yê li bintara Qerecdaxa Diyarbekirê li zeviyên bikevir bi ava
Navçeya Kirîkê ya Yasûca navenda Parêzgeha Kohgîlûye û Bûyêr Ehmedê navendeke sereke ya berhemanîna birinc li vê parêzgehê ye. Karê çandina şitilên birinc Tîrmeha her sal dest pê dike û hilberîna vê berhemê di dawiya Îlonê da pêk tê.
Wezareta Cîhada Çandiniyê ya Îranê qala zêdebûna sedî 30 ya berhemanîna birinc di sala 1401ê da kir û ragihand: Navgîna bihayê firotina cûreyên birinc ên pirr-berhem ji hêla biha va ti ciyawaziyek digel cûreyên îdxalkirî ji derveyî welêt tunene û carinan kêmtir jî bûye.
Li Diyarbekirê dirûna birincê Qerecdaxê ku li quntarê çiyayê Qerecdaxê bi avzêmê tê avdan û ji aliyê Saziya Patent û Marqeya Tirk va hatiye tescîlkirin, dest pê kir.
Li navçeya Çelê ya Colemêrgê, birincê ku cotkaran bi kedeke mezin çandibû, gihîşt û çinîna wî dest pê kir. Ji ber ku berê wî îsal baş e, cotkaran ji dayînê kêfxweş in.
Cotkarên ku birinca Qerejdaxê diçînin, bal kişandin ser zor û zehmetiyên bi wan re rû bi rû dimînin û gotin, heqê keda wan bi dest wan nakeve.